Suskunluğuma iliştirdim, sessiz umutlarının leşini.
Adına köy türküleri okudum, helvası soğumuş hayallerimin..
Evim barkın, yangın ki; Ne yangın..!
Sevdaya ait olmak varken, simidine çay sevdirecek sen olmaması..
İçimde, içini bırakma be zalim..
Bugün karma duyguların, kargaşasında ölen bir düzen, düzen var.
Sonsuzluğa yürürken ne oldu anlamadım ayaklarıma, ayaksız kaldım sonsuzluğuma..
Sana sarılmak isterken, beni de aldın yanına gittin, beni bana bırakmadan.
Ne yaptım deme ulan!!
Anlatırsam saçmalarım, ağlarım..
Sevdim demeye bile korkuyorum be kadın.
#Ferhamun

Hiç yorum yok:
Yorum Gönder