Vedalar acıdır, insanın içinden bir parça kopar gibi acı verir insana.
Vedalar acıdır, bir parçan kalır hep gidemezsin. Vedalar öldürür hayalleri.
Olmadık yerde bir damla düşer içine, sonra yağmurlar yağar gözlerine..
İçinde bulutsuz yağan yağmurların, öpmesini beklerken yüreğini, her gün biraz daha boğmak adına seller oluşturduğuna şahit olursun. İçinden çıkamazsın içindeki taşkınların, göz yaşlarına boğulsan da öldürmez boğulmalar seni..
Yarım yamalak bırakılmış bir kalpte, iki kişi yaşatmak istersin..
Düşüncelerinin Araf'ında tutacak ne bir dalın, ne bir sözün kalmıştır.
Bir girdap gibi çeker içindeki yalnızlık, boşluğuna dünyaları koysan dolmayacak bir boşluğa gebe kalır hayallerin. Beni neden sevmedin diye bağırmak istemek yerine, özlediğini susarsın seni anlamayan duymazlıklara..
Çıkışı yok, kaçışı yok, bir oluru yok bu bitişlerin..
Canından can gider, sen canım dediğinden gidemezsin..
Yaşatmaz hatta öldürmez, ağlatmaz ve güldürmez bir hiçliğin içinde var olmak..
Hiçliğin içinde olmak, hiçliğin içinde hiç olamamak ve seninle var olmak kadar hiçleştim.
Anladım belki sonunda yaşama karşı duruşumun, içimde sen olduğun sürece ölüm olduğunu; Ama sensiz yaşamayı göze alamayacak kadar seviyorum işte..
Özlemim, vuslatım, parçalanmış hayallerimsin Ramses..
@Ferhamun
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder